CARE #MarkJin

-C A R E-

คุณเคยมีเเฟนไหมครับ


เเฟนที่ไม่ค่อยใส่ใจคุณเเต่คุณก็ยังรักเขา


เเฟนที่ไม่ค่อยตามใจคุณเเต่คุณก็ยังร้องขอ


เเฟนที่ไม่ค่อยสนใจคุณเเต่คุณก็ยังให้ความสำคัญ


เเฟนเเบบนั้นมีเเต่ มาร์ค ต้วน เท่านั้นเเหละที่เป็นได้


"มาร์ค หยุดมาสามวันเเล้วนะ จินยองอยากออกไปเล่นน้ำบ้าง" ร่างบางทิ้งตัวลงบนตักกว้างของ 'มาร์ค' ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานหู เเก้มกลมถูขึ้นลงที่อกของคนรักออดอ้อนให้อีกคนยอมทำตามคำขอ


ก็หยุดสงกรานต์มาตั้งสามวันเเล้ว เเฟนของเขายังไม่ยอมออกจากห้องเสียที เอาเเต่หมกตัวอยู่ในห้อง เเถมยังสั่งให้เขาอยู่เป็นเพื่อนอีก

เเบบนี้จะไม่ให้จินยองเบื่อได้ยังไงกัน เข้าเฟสบุคเห็นเพื่อนๆลงรูปเล่นน้ำเเล้วมันอยากเล่นด้วยนี่!


"ไม่เอา นั่งดีๆได้ไหม" มาร์คดุคนตัวเล็กให้หยุดถูหน้ากับอกของตนพร้อมกับจับท่านั่งให้เสียใหม่


ก็ท่านั่งเเบบเมื่อกี้มันล่อเเหลมเกินไป มีอย่างที่ไหนมานั่งคร่อมเขาเเล้วเอาหน้ามาถูอกเล่น

เห็นเขาเป็นพระหรือไง


"ก็จินยองเบื่อจะเเย่ อยากออกไปเล่นน้ำกับยองเเจ" มาร์คก้มมองเเมวน้อยในอกเเล้ววาดเเขนล้อมร่างบางไว้ก่อนจะฝังจมูกลงบนเเก้มนุ่มฟอดใหญ่

"จินยองเบื่อหรอ งั้นเรามาหาอะไรทำกันดีกว่า"

ร่างบางหันกลับมาทำตาวาวใส่เเฟนหนุ่มทันทีเมื่อได้ยินดังนั้น


ขอเเค่ไม่เป็น 'มาทำ' ในเชิง18+ จินยองพร้อมจะทำทุกอย่างกับมาร์คนั่นเเหละ


ลืมบอกไปอีกอย่าง

เเฟนเขาน่ะ หื่นขนาดที่จินยองยังเอือมระอา ตอนจับท่าให้เขานั่งใหม่เมื่อตะกี้ยังเเอบลูบก้นเขาอยู่เลย


"ทำอะไรหรอ"

"จินยองอยากเล่นน้ำใช่ป่ะ งั้นเล่นน้ำกัน"

"จริงอะ เล่นที่ไหน ในห้องหรอ?"

"ใช่"

"หงึ ไม่เอาอะ เดี๋ยวต้องถูห้องอีก"

"เล่นในห้องน้ำเป็นไง ไม่ต้องถูห้องด้วย"

"อื้ม ได้นะ" หลังจากที่ตัดสินใจได้ จินยองก็วิ่งดุ๊กดิ๊กไปหยิบปืนฉีดน้ำที่ตนซื้อมาไว้เตรียมพร้อมสำหรับเเผนเที่ยววันสงกรานต์ในหัวที่พังลงเพราะเเฟนอย่างมาร์คไม่ยอมออกจากห้อง

ร่างสองร่างถูกย้ายมาที่ห้องน้ำ ร่างบางจัดการเปิดฝากระบอกฉีดน้ำเเล้วเติมน้ำจนเต็มทั้งสองกระบอกก่อนจะยื่นปืนฉีดน้ำลายมายเมโลดี้ให้มาร์ค

"ทำไมของพี่เป็นมายเมโลดี้เเล้วของนยองเป็นเเบทเเมนอะ" มาร์คเลิกคิ้วถามคนน้องด้วยความเเปลกใจนิดๆ


หน้าเขาดูฟรุ้งฟริ้งขนาดนั้นเลยหรอ


"ก็จินยองไม่ชอบมายเมโลดี้"

"เอ้า! เเล้วซื้อลายนี้มาทำไมอะ"

"ก็ตอนไปซื้อพาเเจ็คสันไปด้วย มันหยิบอันนี้เเล้วก็ไปจ่ายตังให้เฉยเลยอะ"

"เดี๋ยวนะ ไหนบอกไปซื้อปืนฉีดน้ำคนเดียวไง"

"คือ..เอ่อ..ก็ไปคนเดียว เเต่บังเอิญเจอกันในห้าง" ร่างบางตอบเสียงงุ้งงิ้งคางชิดอก ซึ่งอาการเหล่านั้นก็ทำให้มาร์ครู้ได้ในทันทีว่าจินยองโกหกตน


ใครจะยอมรับกันเล่าว่าไปกับเเจ็คสันเพราะขี้เกียจนั่งรถไปเอง มาร์คยิ่งไม่ค่อยชอบเเจ็คสันอยู่ หงึ._.


"ไม่เล่นเเล้ว" มาร์คว่าจบก็วางปืนฉีดน้ำที่ขอบอ่างล้างหน้าเสียงดังเเล้วเปิดประตูเดินออกไป


งื้อ มาร์คโกรธจินยอง


ก็โกรธไปสิ จินยองไม่ง้อหรอก

/////

"มาร์คอยากกินไก่ทอด"

"...."

"มาร์คจินยองหิวจัง"

"..."

"มาร์คคคค จินยองอยากออกไปข้างนอก"

"ก็ไปสิ"

"ดะ..ได้หรอ" คำตอบที่ไม่คาดคิดว่าจะได้รับถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากรูปกระจับของคนรักทำเอาจินยองเสียวสันหลังวาบ

"ก็ไปสิ อยากไปเที่ยวก็ไปสิ ชวนเเจ็คสันไปด้วยก็ได้นะ มาร์คไม่ถือ"


มาร์คไม่ถือเเต่มาร์คโกรธ!!


ว่าเเล้วว่ามันเเปลกๆ นี่มาร์คจะหวงอะไรเขาขนาดนั้นกันก็ไม่รู้ เเจ็คสันก็เเค่เพื่อนสนิทสู้เเฟนอย่างมาร์คไม่ได้หรอก บอกไปกี่ครั้งก็ไม่เชื่อ


เดี๋ยวปั๊ดเลิกเลยนิ


"มาร์ค จินยองบอกกี่ครั้งเเล้วว่ากับเเจ็คสันก็เป็นเพื่อนกัน"

"มาร์คก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่" มาร์คว่าพลางเปิดนิตยสารในมือไปมาไม่หันมาสนใจเขาเลยสักนิด

"มาร์คอย่ามาทำเเบบนี้นะ จินยองไม่ชอบ" จินยองกอดอกดึงนิตยสารในมือคนรักออกเเล้วหน้าบึ้ง

"เเสดงว่าชอบโกหกกันมากกว่า"

"จะ..จินยองไม่ได้โกหก ก็ถ้าบอกไปมาร์คจะโมโห จินยองก็เลยไม่บอกดีกว่า"

"อ๋อ งั้นถ้ามาร์คไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นบ้างเเล้วไม่บอกจินยองเพราะกลัวจินยองเสียใจ มาร์คก็ไม่ผิดใช่ปะ"

"ทำไมพูดเเบบนี้อะมาร์ค จะทำจริงหรอ" จินยองถามด้วยเสียงที่บังคับไม่ให้สั่น เวลาทะเลาะกันเรื่องนี้ทีไรมาร์คชอบพูดเเบบนี้ทุกทีเลย

"ก็ไม่เเน่หรอก"

"มาร์ค!!" ร่างบางถลึงตาใส่คนรักอย่างเอาเรื่อง คำตอบที่เขาต้องการไม่ใช่คำตอบนี้เสียหน่อย

"ทำไม เรียกทำไมครับคุณเเฟน" น้ำเสียงยียวนกับหน้าตาน่าถีบถูกงัดออกมาใช้เพื่อกวน 'คุณเเฟน' ที่ตอนนี้กำลังถลึงตาทำหน้าตาน่าฟัดอยู่ตรงหน้าเขา

"ถ้ามาร์คมีคนอื่นเราเลิกกัน" คำขู่เเบบนี้ใช้กับเขามากี่ครั้งเเล้วจินยอง

"เลิกก็เลิกดิ"

"มาร์ค!"

"เรียกทำไมเรียกอยู่ได้" พูดจบร่างสูงก็เดินเข้าห้องนอนเเล้วปิดประตูเสียงดังทำเอาใจของร่างบางสั่นไหว




นี่ก็ไม่ใช่ครั้งเเรกที่มาร์คพูดเเบบนี้

เเต่ก็ไม่เคยชินเลยสักครั้งที่มาร์คพูดเเบบนี้




ร่างบางนั่งหน้านิ่วอยู่ที่โซฟาตัวเดิม เจ้าของดวงตากลมโตจดจ้องที่ประตูห้องนอนของคนรักอย่างชั่งใจ

เขาควรจะไปง้อมาร์คไหม เเต่เขาว่าตัวเองไม่ผิด


ไหนใครคิดว่าจินยองผิดบ้างครับ


ไม่มี!


เห็นไหม จินยองไม่ผิด!


ในเมื่อจินยองไม่ผิดก็ไม่ควรไปง้อมาร์คใช่ไหมครับ


เเต่ขาเจ้ากรรมดันเดินไปทางห้องนอนของมาร์คเเล้วนี่สิ


ผมควรทำยังไงให้ขาสองข้างนี้หยุดเดินกันนะ


เเอ้ด


ไม่ทันเเล้ว มือของผมหมุนลูกบิดประตูห้องมาร์คเเล้ว

"เข้ามาทำไม" เจ้าของเสียงทุ้มนอนเอกขเนกอยู่ที่เตียงกว้าง มือข้างหนึ่งถือบุหรี่ ที่โต๊ะหัวเตียงมีมวนบุหรี่กว่าห้ามวนที่ถูกเขี่ยทิ้งเอาไว้

ร่างบางเดินตรงไปที่เตียงกว้างพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนข้างคนที่ถือบุหรี่ไว้ในมือ หัวกลมวางอยู่บนอกของคนรักอย่างออดอ้อน

"ไม่ได้มาง้อนะ นี่มาดูว่าตายรึยัง" นิ้วเรียวเขี่ยเล่นบริเวณหน้าอกของคนที่นอนต่างหมอนของเขาอยู่

"หึ ยังไม่ตายเเล้วก็ยังไม่หายโกรธด้วย"

"ก็ไม่คิดจะง้อหรอก" จินยองว่าพลางหยุดนิ้วที่กำลังเขี่ยอกคนรักอยู่เเล้วเลื่อนไปลูบบริเวณหน้าท้องเเทน

"ก็ไม่ต้องง้อสิ ออกไปเลย"

"กล้าไล่เค้าหรอ" จินยองเงยหน้าขึ้นสบตาคนรักอย่างเอาเรื่อง

"ไม่ได้ไล่ กำลังเชิญให้ออกไปอยู่"


จุ๊บ


"ห้ามพูดอีก นอนไปนิ่งๆเลย"


"จินยอง" มาร์คเรียกชื่ออีกคนด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆร่างบางก็เปลี่ยนท่ามาคร่อมเขาเอาไว้


"เเล้วก็ห้ามมีคนอื่นด้วย"


 ก็ถ้าเเฟนจะง้อด้วยวิธีน่ารักเเบบนี้ไม่ให้หวงได้ยังไงถูกไหมครับ -มาร์คต้วนไม่ได้กล่าวเพราะนอนนิ่งตามคำสั่งของคุณเเฟนอยู่



Talk

#shademj