วันพุธที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2559

NUTTY #MarkJin




-N U T T Y-




เป็นเเฟนมนุษย์จินยองมีดีอะไร





มนุษย์จินยองโคตรเอาเเต่ใจ



มนุษย์จินยองโคตรร้ายกาจ



มนุษย์จินยองโคตรงี่เง่า






"เราอยากกินชาบูอ่า"

"จินยองเป่ายิงฉุบเเพ้ จินยองต้องตามใจพี่สิ"

"จินยองอยากกินชาบูอ่า จะกินชาบู ชาบูววววว"

มาร์คมองเด็กเเก้มกลมที่ดีดดิ้นไปมากลางห้างสรรพสินค้าด้วยความเหนื่อยใจ


ปาร์ค จินยอง อายคนอื่นบ้างไหม?


ไม่หรอก จินยองไม่เคยสนใจคนรอบข้างอยู่เเล้ว


"ม้
าคเค้าอยากกินชาบู ชาบูอ่า" ท่าช้อนตามองมันไม่ได้ทำให้เขาใจอ่อนหรอกนะปาร์คจินยอง 



เเต่คางที่เกยบนไหล่กับมือซุกซนที่ลูบไปทั่วตัวนี่ก็ไม่เเน่


"
ม่จินยอง เราจะไปกินฟูจิกัน" มาร์คออกเเรงดึงข้อมือบางให้เดินตาม ไม่ได้อยากจะขัดใจสักเท่าไหร่เเต่การที่จินยองดื้อไม่เปลี่ยนเเบบนี้มันก็ต้องมีดัดนิสัยกันบ้าง

"จินยองอยากกินชาบู!" ร่างบางพูดเสียงดังราวกับเด็กที่ไม่ได้ดั่งใจก่อนจะออกเเรงต้านเเรงดึงของมาร์ค

"จินยองอย่าดื้อ!" มาร์คหันมาบอกด้วยอารมณ์ที่เริ่มจะฉุนเเล้วเหมือนกัน

"ก็จินยองจะกินชาบู!" ร่างบางถลึงตาใส่เขาในเเบบที่เวลาปกติมาร์คจะมองว่ามันน่ารักเเต่ไม่ใช่ในเวลาเเบบนี้

"พี่จะกินฟูจิ อยากกินก็ไปกินคนเดียว!" ด้วยความโมโหที่ร่างบางเเสดงอาการเเบบนั้นใส่ตน ทำให้มาร์คพลั้งปากพูดออกไปเเบบไม่คิด

"ได้! จินยองจะไปกินคนเดียว ม้าคห้ามตาม!" พูดจบจินยองก็กระเเทกเท้าหันหลังเดินกลับไปทางเดิม

มาร์คเริ่มได้สติ

หัวใจสั่งการให้เดินตามร่างบอบบางของคนรักไป เเต่สมองมันกลับสั่งตรงกันข้ามด้วยความโกรธที่ยังคงหลงเหลืออยู่






เป็นเเฟนมนุษย์มาร์คมีดีอะไร





คำตอบคือไม่มี




ขี้โมโหเป็นที่หนึ่ง



ใจร้อนเป็นที่หนึ่ง
 


ขัดใจจินยองเก่งที่หนึ่ง


เห็นไหมไม่เห็นมีดีอะไรให้ต้องนั่งรอหน้าร้านอาหารเลยสักนิด

ร่างบางยืนกำโทรศัพท์ในมือเเน่น ความลังเลฉายชัดในเเก้วตาสีดำสนิท

เเละเเล้วปาร์ค จินยองก็ตัดสินใจได้ นิ้วเรียวเลื่อนไปกดปุ่มโทรออกเบอร์ที่จำได้ขึ้นใจ รอเสียงรอสายดังขึ้นสองเสียงเเล้วจึงกดวาง

หมุนตัวเดินเข้าร้านอาหารก่อนจะหาที่นั่งเเละเริ่มเปิดรายการอาหารตรงหน้า






10นาทีผ่านไป





มนุษย์มาร์คยังคงไม่หายโกรธเขา







20นาทีผ่านไป





อาหารที่สั่งเริ่มจะร่อยหรอเเต่จินยองก็ยังคงมีหวัง







30นาทีผ่านไป






เสียงประตูร้านที่เปิดออกพร้อมเจ้าของร่างสูงโปร่งที่คุ้นตาเดินเข้ามามันเกือบทำให้จินยองถลาตัวเข้าไปกอดเเล้วซุกหน้าลงบนอกเเกร่งที่เเสนคิดถึง


ไม่ได้เจอกันเเค่ครึ่งชั่วโมงทำไมรู้สึกเหมือนมาร์คหล่อขึ้น;-;


เเต่จินยองก็ทำได้เพียงเเค่คิดเพราะมาร์คเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามเขาเเล้ว


"จินยองสั่งเนื้อมาเผื่อม้าคด้วยนะ"




เห็นไหมว่ามนุษย์จินยองโคตรเอาเเต่ใจ

มนุษย์มาร์คก็เลยขัดใจไม่ได้ไง




Talk

#shademj

1 ความคิดเห็น: